در این طرح که از لحاظ هندسی از تقارنی نیرومند برخوردار است، توده‌ای از مادّه در مرکز بنا با آسمان تهی شده و چون گردابی، آسمان را ابتدا به مرکز و سپس به قعر خود فرو برده، در حالی که از سوی دیگر ماده با ارتعاشات متواترِ فرارونده به صورت پلکانی به سوی آسمان سر کشیده است. این حفره که در جهت خورشیدی از میان به دو نیم گردیده ، اسطوره شکاف عالم را به ذهن می‌آورد. سطح پلکانی که دربیرون بنا وبر بام آن امکان نمایش در فضای باز را فراهم می سازد، تالارهای نمایش را در زیر خود جای داده است.
در کانون تالارها، یک فضای هشت‌ضلعی به ارتفاع سه طبقه نهاده شده که لایه زیرین آن چون یک حوض‌خانه، فضای چایخانه ای را به دور خود سازمان داده است. بر فراز آن تالار انتظار و بالاخره در سطح سوم فضایی با دیوارهای کدر وسنگین و سقف شفاف قرار گرفته است. این فضای کشیده که بر تارک نور دارد ودر بن آب، فضای مقدس معابدِ آب و نور را به ذهن متبادر می‌سازد. در دو سوی این مرکز تهی ،فضا های نیمه شفافی استقرار یافته که پل‌های معلق وشفاف از درون آن عبور و به ورودی‌های جانبی متصل می‌شوند. در زیر این پل ها و اضلاع شرقی و غربی، نگار خانه ها قرار گرفته‌اند. این دو فضای نیمه شفاف که شب‌ها با نور لاجوردی روشن می‌شوند، در ترکیب با ساختمان توپر آجری مانند کاشی‌کاری، جداره‌های سبک و با تلألؤ ایجاد می‌کنند.
چهار برجک در چهار کنج و در میان حیاط‌های مرکزی در نگارخانه ها، تربیع کنج‌ها (فرشته‌های نگهبان) را که امری کهن‌الگویی است، به نمایش می‌گذارند. در جداره شمالی این بنا یک آب‌نمای وسیع قرار دارد که جداره های آن با رواق‌ها و بازارچه هنر تعریف شده است. مخاطبان پس از عبور از دروازه ها، از طریق دو پل به یک جزیره میانی وارد شده ، سپس از روی سنگ ها، بر فراز آب، گذر کرده با انجام نمادین آیین وضو ، واردفضای تهی مرکزی می‌شوند. این در حالی است که ورودی فضا، از میان کوشک و دروازه جداره شمالی که با پیاده‌روی شهر ترکیب شده است، در محور دید قرار می‌گیرد و همچون دیگر ابنیه سنتی دسترسی از این دروازه به درون ، بدون گذر از مسیر گفته شده مقدورنیست.
در واقع این طرح از دو بخش اندرونی و بیرونی تشکیل شده است که بخش بیرونی، کارکردهای نمایشی وارائه کالا وآثار را در غالب فضاهای گفته شده دربرمی گیرد و بخش اندرونی این بنا که در سه سطح در حول سه حیاط مرکزی ممتد که هر یک واجد هویت ویژه‌اند شکل گرفته‌است، مجموعه فضاهای آموزشی، اطلاعاتی و مدیریتی را در خود جای داده است . در انتها می توان گفت ؛در شکل‌گیری این طرح، ارتباط با فرهنگ منطقه‌ای، از سه مسیر گفته شده مفاهیم و معانی ،هندسه و اشکال و نوع مواد و مصالح به کار گرفته شده، صورت گرفته است. در حالی که فن آوری نوین ساختمانی در سازه و تأسیسات و با کاربرد موادی مانند فولاد و شیشه و بتن در ترکیب وارد شده‌است ، برای ایجاد خلوص و سادگی در ساختار فضا از زبان هندسی روشن استفاده گردیده و بدین ترتیب تفکر منطقه‌ای و جهانی در هم آمیخته‌اند تا هویت ویژه‌ای را آشکار سازند.
مشخصات عمومی پروژه :طراح : فرهاد احمدی
دانشـــــــــــگاه : هنر تهران
سال طـــراحی : ۱۹۸۹-۲۰۰۵
مــــــــــــــــکان : اصفهان
کــــارفـــــــــرما : وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
مســــــــــاحت : ۱۲۰۰۰
نــــوع کاربـــری : فرهنگی
برگرفته از :
mihanbana.com 
