■ ویلای شمس؛ بازتاب معماری ایرانی بخش معماری

این ویلا در شهر ساوه، نزدیک ۷۰ کیلومتری تهران بزرگ واقع شده است. این ویلا در حدود ۶۰۱۵ متر مربع می باشد که در نزدیکی یک روستا قرار دارد. کارفرمای این پروژه یک روزنامه نگار بوده و درخواست طراحی یک ویلا در نزدیکی مزرعه خانوادگی خود را داشته است.

وی خواستار طراحی یک ساختمان مدرن با خلوص های معماری ایرانی را داشته است. با توجه به نیازهای کارفرما و قرار گرفتن سایت پرژه در یک منطقه گرم و خشک، فضایی مانند کوشک در پلان آن طراحی شده است تا نیازهای اقلیمی و سنتی معماری پارسی را در خود جای دهد. کوشک در فضاهای امروزی به عمارت کلاه فرنگی (پاویون) شهرت دارد که بیشتر به یک بالکن نیمه باز شباهت دارد و یک نوع معماری برون گرا به حساب می آید.

در نخستین گام از چهار عنصر اصلی و طبیعی (آب،باد،خاک،آتش) به عنوان کانسپت و ویژگی های غالب پروژه استفاده شده است که مفهوم اولیه معماری فارسی به شمار می رود.

در میان این عناصر، آب به عنوان یک عنصر طبیعی و خالص به شمار می رود. بنا بر این فرض، آب به عنوان مفهوم طراحی و پایه اصلی بنا در نظر گرفته شده است.همچنین می توان کاربری استخر را هم به این مفهوم اضافه کرد. مچنین این استخر جهت آبیاری فضای سبز ویلا به کار می رود. علاوه بر جنبه های زیست محیطی آب در این طرح، تصویر بصری و انعکاس آن در آب نیز از ویژگی های طراحی آن به شمار می رود.

به دنبال اصول طراحی کوشک، چهار دیوار (چهار عنصر)، در هر گوشه از ساختار مکعب به صورتی جداگانه و با نگرش به اقلیم در معماری گرم و خشک طراحی شده است. انی فضاها به شکل محفظه های بسته و نیمه باز طراحی شده است. فضاهای درونی به وسیله پوسته ای محافظت شده تا در برابر نور مستقیم خورشید مقاوم باشد.

معمار: Karand Group
موقعیت بنا: ساوه، ایران
متراژ: ۴۵۰ متر مربع
سال اجرا: ۲۰۱۳

مأخذ: mihanbana.com