■ آجرکاری تالار شهر سینت‌سالو، از آلوار آلتو بخش معماری

ساختمان‌های آلتو به‌مثابه‌ی گنج‌های ملی شناخته می‌شوند، ولی همان‌قدر محلی هستند و در مکان خود ریشه دارند. این قضیه را در تالار شهر سِینتسالو[۱] به خوبی می‌توان دید، که هم مدنی است و هم بومی. ایجاد حیاطی در ارتفاع برای شهروندان، «کوریا‌های[۲]» رومی را به یاد می‌آورد و بر همین ایده آلتو اسم پروژه را کوریا گذاشت. اما جدای از خاستگاه اسم آن، این ساختمان با جزئیات ظریفش قطعاً صمیمی و قابل‌سکونت محسوب می‌شود و مصالح ساده‌اش، آجر و کاشی و سنگ، نقش خود را در زندگی روزمره به‌خوبی ایفا می‌کنند.

برای آلتو منظره‌ی اطراف نقش مهمی در تجربه‌ی معماری دارد. تالار شهر در فضای جنگلی محاصره شده است. فنلاند با صفحات لایه لایه، و افقی و عمودی، در معماری آلتو واضح است. در مقیاس بزرگ این صفحات را می‌توان در کلیت ساختمان این پروژه دید، و در مقیاس‌های ظریف‌تر در بافت آجرهای «خانه‌ی آزمایشی[۳]» او. آجرکاری آلتو شامل صفحات و احجام بافت‌دار می‌شود. گاهی چینش آجرها به صورت فلاندری معمولی بوده، که با زاویه چیده شده‌اند تا در آفتاب زاویه‌دار فنلاند سایه ایجاد کنند، یا گاهی از ریتم جنگل پیروی می‌کردند، مانند بخش بالایی دیوار تالار شهر.

جایی که دیوارها به زمین می‌رسند، کاشی و سنگ‌ها این گذار را تعدیل می‌کنند، ولی نه به روشی مکانیزه بلکه بازیگوش و گاهی کلاژمانند. آلتو در هر دو پروژه‌ی تالار شهر و خانه‌ی آزمایشی از طبیعت اطراف الهام می‌گیرد. او معماری را «جزئی در تنش میان انسان و طبعیت» می‌داند و باور دارد طبیعت همیشه پیروز خواهد بود، و همه‌ی معماری به ویرانی کشیده خواهد شد.

برای دیدن تصویرها در اندازه‌ای بزرگ‌تر، روی آن‌ها کلیک کنید.

برگرفته از : memari.online